لفور سلاملفور دوست داشتنی و زیبا

مرد چها زنه :

مرد چها زنه :


دوستی داشتم لرستا نی          یار دیرینه ی دبستانی

دیدمش بعد سالیان دراز             همرهش چار زن همه طناز

مات و مبهوت گشتم از حالش      كه لری آهوان به دنبالش

گفتمش: چهار زن ؟ خدا بركت !     تو چگونه كنی ز جا حركت

گفت : این كار ماجرا دارد             هر یكی حكمتی جدا دارد

اولی را كه هست خوشگل و ناز     من گرفتم ز خطه ی شیراز

تا كه شب ها قرینه ام باشد          سر او روی سینه ام باشد

بهر اوقات روزهایم نیز                   زن گرفتم ز خطه ی تبریز

چون زن ترك، خوش بر و بازوست     خانه دار و نظیف و كد بانوست

دست پختش كه محشر كبراست     بهتر از آن، سلیقه اش غوغاست

ظرف یك سال بسته ام بارم              چون زنی هم ز اصفهان دارم

كشد از ماست تار مویی را                یادمان داده صرفه جو یی را

دركم و بیش اوستاد ست                   او متخصص در اقتصاد است

او بس كه در اقتصاد پا دارد                 بی گمان فوق دكترا دارد

زن چارم كه ختم آنان است                 شیری از خطه ی لرستان است

گفتمش با وجود آن سه هلو               زن چارم بر ای چیست؟ بگو

گفت گهگاه بنده گشتم اگر                  عصبانی ز همسران دگر

آن زمان جا ی آن سه تا، بی شك            این یكی را كشم به زیر كتك